بررسی ارتباط ارزش گذاری به بدن با امیدواری در بیماران مبتلا به سرطان پستان بعد از ماستکتومی

زمینه و هدف: ماستکتومی در مبتلایان به سرطان پستان می تواند با کاهش کنترل بر بدن سبب ایجاد ارزش گذاری به بدن منفی در شخص گردد. از سوی دیگر در حوادث تنیدگی زای زندگی امیدواری نقش به سزایی ایفا می کند؛ لذا پژوهش حاضر با هدف تعیین ارتباط ارزش گذاری به بدن با امیدواری در بیماران مبتلا به سرطان پستان بعد از ماستکتومی انجام شده است. روش بررسی: در مطالعه توصیفی تحلیلی، 100 بیمار مبتلا به سرطان پستان از بیمارستان سیدالشهداء اصفهان بعد از ماستکتومی به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و وارد مطالعه شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه ارزش گذاری به بدن و پرسشنامه امید هرث بود که به وسیله آن ها ارزش گذاری به بدن و امیدواری بیماران تعیین و ارتباط آن ها با یکدیگر تعیین شد. یافته ها: با توجه به میانگین کلی نمره ارزش گذاری به بدن (91/14±46/36)، بیماران ارزش گذاری به بدن پایینی داشتند. اکثریت بیماران (49%) از نظر امیدواری در سطح متوسط قرار داشتند و فقط 24 درصد آن ها امیدواری در سطح بالا را نشان دادند. با توجه به نتایج ضریب همبستگی اسپیرمن بین ارزش گذاری به بدن و امیدواری ارتباط مثبت معنی داری وجود داشت (583/0rs=؛ 001/0p<). نتیجه گیری: از آنجایی که بر اساس یافته های پژوهش تأثیر ماستکتومی بر ارزش گذاری به بدن و امیدواری غیر قابل انکار بود پرستاران می توانند با شناسایی گروه های پر خطر از نظر میزان ارزش گذاری به بدن و امیدواری پیوسته نیازهای حیاتی بیماران پیرامون این موضوع را در نظر گرفته و با تدوین برنامه های آموزشی برای این گروه از افراد، با مشاوره و تغییر در رفتار آن ها نسبت به بدن جدید خود در فرآیند پیشگیری از مشکلات ناشی از سلامت روان گام بردارند.